Wat gaat er gebeuren met de Nederlandse woningmarkt vanaf 1 juli 2024?
De woningnood in Nederland is al jaren een probleem vanwege de hoge vraag en het lage aanbod. Hoewel het aantal woningen in het afgelopen decennium is gestegen, is het aantal huishoudens dat opzoek is naar woning aanzienlijk harder toegenomen, waardoor de kosten voor het kopen en huren van een huis onbetaalbaar zijn geworden, vooral in gebieden met hoge vraag zoals Amsterdam en Den Haag. De Nederlandse overheid heeft verschillende beleidsmaatregelen genomen om dit probleem aan te pakken.
Wet Vaste Huurcontracten en de Wet Betaalbare Huur
De Wet Vaste Huurcontracten werd op 14 november 2023 goedgekeurd door de Nederlandse Eerste Kamer en werd gepubliceerd op 1 december 2023. Het zal worden geïmplementeerd op 1 juli 2024. Dit betekent dat de huurcontracten in Nederland voor onbepaalde tijd geldig zullen zijn, terwijl contracten eerder een vooraf bepaalde einddatum mochten hebben, meestal 2 tot 5 jaar. Een andere wet, de Wet Betaalbare Huur die op 25 juni is aangenomen, is een wet die tot doel heeft het huren betaalbaarder te maken, vooral voor middeninkomens. Het doel van deze wet is om de rechten van huurders te versterken door huurprijsregulering verplicht te maken en de transparantie te vergroten en buitensporige huren te voorkomen. De wet breidt het puntensysteem uit om de maximale huurprijs te bepalen en zal vanaf 1 juli 2024 worden gehandhaafd. Gemeenten krijgen extra tijd (mogelijk tot 1 januari 2024) om zich voor te bereiden op de implementatie van de nieuwe regels.
Wat zou dit kunnen betekenen voor de Nederlandse woningmarkt?
De Nederlandse woningmarkt staat mogelijk voor een grote verandering met de implementatie van deze twee nieuwe wetten. Enerzijds zullen huurders profiteren van meer zekerheid. De Wet Vaste Huurcontracten verleent onbepaalde huurcontracten, waardoor het risico op uitzetting vermindert en mogelijk leidt tot een stabielere woningmarkt. Daarnaast kan de Wet Betaalbare Huur, met zijn huurprijsreguleringen en puntensysteem, de huren in het midden- en sociale huursector verlagen, waardoor het voor middeninkomens betaalbaarder wordt. Echter, deze veranderingen kunnen een prijs hebben. Verhuurders die ontevreden zijn met de regelgeving kunnen ervoor kiezen hun eigendommen te verkopen, wat de al beperkte beschikbaarheid van huurwoningen verder kan verminderen. De werkelijke impact op de markt hangt af van hoe verhuurders reageren op de nieuwe wetten.
Marktanalisten zeggen dat verhuurders hun eigendommen mogelijk zullen verkopen als ze vinden dat de huurmarkt door deze wetten minder winstgevend voor hen is. Hoewel dit op korte termijn het aanbod van koopwoningen kan vergroten, vermindert het op lange termijn het verhuuraanbod. Sommige analisten postuleren dat de huurmarkt aanzienlijk kan verslechteren als voldoende verhuurders worden afgeschrikt door de gevolgen van deze wetten. Het moet nog blijken of deze strengere wetten het rendement op investeringen van beleggers significant genoeg beïnvloeden om hen te dwingen te verkopen.
Aan de koperskant van de woningmarkt kunnen degenen die een nieuw huis willen kopen op korte termijn worden bevoordeeld als verhuurders verkopen. Helaas pakken deze wetten niet het hoofdprobleem aan van het gebrek aan aanbod van niet alleen betaalbare woningen, maar woningen in Nederland. Het is mogelijk dat wanhopige kopers, samen met de recente daling van de hypotheekrente, profiteren van de negatieve reactie van verhuurders op deze wetten en deze huizen kopen die op de markt komen.
Aan de huurderskant vermindert de verkoop van de huizen door verhuurders het beschikbare aantal huurwoningen, waardoor het voor huurders moeilijker kan worden om betaalbare woningen te vinden. Dit kan huurders ertoe drijven duurdere appartementen te zoeken, wat de huurmarkt verder verslechtert. Degenen die onder deze nieuwe wetten betaalbare woningen kunnen krijgen, zullen contracten hebben zonder vooraf bepaalde einddatum en mogelijk lagere huren. Dit vermindert het risico op uitzetting en biedt meer stabiliteit voor huurders om in de toekomst te sparen voor een huis.
Conclusie
Marktanalisten zeggen dat verhuurders hun eigendommen mogelijk zullen verkopen als ze vinden dat de huurmarkt door deze wetten minder winstgevend voor hen is. Hoewel dit op korte termijn het aanbod van koopwoningen kan vergroten, vermindert het op lange termijn het verhuuraanbod. Sommige analisten postuleren dat de huurmarkt aanzienlijk kan verslechteren als voldoende verhuurders worden afgeschrikt door de gevolgen van deze wetten. Het moet nog blijken of deze strengere wetten het rendement op investeringen van beleggers significant genoeg beïnvloeden om hen te dwingen te verkopen.